Ja, het is onze wijk! Wij zijn er deel van. We voelen mee, we lijden mee, we zijn er, voor het goede of slechte, voor hen die het nodig hebben en voor hen die het niet willen, voor goede en slechte mensen, in blijdschap en verdriet willen we er voor ONZE wijk zijn.
Een van onze medewerkers zei vandaag tegen me: "Als het lijden van de wijk ooit mijn lijden niet meer is, is het tijd te vertrekken." En ja, daar zijn we hier voor. Om er te zijn. Als Jezus er voor het volk was (zie, bijv., Filipenzen 2:5-10).
Er is zo veel gebeurt de laatste week dat ik het niet allemaal weer zal beschrijven, mocht u het nog niet gelezen hebben, kunt u de oudere posts bekijken (zie
hier,
hier en
hier). Maar de laatste dagen is er weer het een en ander gebeurt dat het vertellen waard is.
Ten eerste heeft de politie ontdekt dat de 2 mannen die vermoord zijn inderdaad geexecuteerd zijn, "gewoon", koudbloedig, tegen de grond, geweer tegen de rug, en dan een schot... En dus zijn, zodra dit het nieuws bereikte gelijk alle vier de agenten die erbij waren opgepakt. Triest is dat we moeten erkennen dat, als de bevolking er niet zo'n zooitje van gemaakt had, bussen verbrand had, etc. dit waarschijnlijk niet gebeurt zou zijn... Natuurlijk zijn we er tegen dat dit soort vandalisme gebeurt, maar het is, jammer genoeg, het enige wat de aandacht van de "buitenwereld" trekt.
Ten tweede heeft een van de vier (waarschijnlijk, misschien, misschien niet) zelfmoord gepleegd in de gevangenis (
ik heb hier al eens over de situatie in de braziliaanse gevangenissen geschreven). Sommige nieuwsberichten zien het als een bekentenis van de schuld. Andere zijn er echter niet zo zeker van dat het zelfmoord geweest is. Het is aardig gewoon dat mensen zogenaamd "zelfmoord" plegen in de gevangenis, maar eigenlijk dus gewoon vermoord worden.
Ten derde rijden de bussen weer normaal rond, altans volgens het nieuws, want ik vind het niet normaal dat er achter elke bus een bus politieagenten rijd, maar ja, binnenkort zal het wel weer echt normaal worden.
Ten vierde, is de agent, die "zelfmoord" gepleegt heeft begraven. Zonder alle eer die een gestorven agent gewoonlijk zou krijgen, om de hele situatie, wat begrijpelijk is. Dat vind het gedeelte van de politie waar hij voor werkte echter niet. Ongeveer 400 agenten kwamen naar de begravenis, en hebben vreselijke dingen gezegd en gedaan. Vooral omdat het, volgens hen, zeker geen zelfmoord was. Een agent kwam bijvoorbeeld gekleed als de vroeger bestaande moord en martel politie uit de jaren 70. Andere scholden de pres de huid vol omdat ze het nieuws van de twee "sloppenwijkers" bekend hadden gemaakt (oftewel, dat twee eerlijke, hardwerkende mensen koudbloedig vermoord zijn is niet belangrijk, we moeten de naam van de politie beschermen). Anderen hadden posters bij zich die de overheid en de organizaties voor mensenrechten (beiden werken in de onderzoeken over de moorden hier in de wijk) uitscholden. Weer anderen trokken hun wapens en richten op de journalisten die aanwezig waren, alsof ze wilden zeggen dat zij de volgende zouden zijn. Een neefje van de overleden agent heeft zelfs een cameraman een paar klappen en schoppen gegeven. Nou, schandalig allemaal...
Het doet mij echter veel verdriet te denken aan de familieleden van de agent die dus weinig kans kregen om op een goede manier afscheid te nemen van hun geliefde. Ik denk aan zijn vrouw of vriendin, misschien zijn kinderen, zijn ouders, broers en zussen, die te midden van dit alles afscheid moesten nemen... Mijn gebed is dat God ze moge troosten...
Ook bid ik voor een verandering in de politie. Dat dit soort schandalen niet meer zullen gebeuren. Dat er een eerlijke politie komt, die de mensen zal beschermen en die altijd pro-leven zal zijn. En die zeker niet zomaar onschuldige mensen doodschiet alsof het normaal is...
Verder bid ik voor een verandering in de mentaliteit van het braziliaanse volk. Dat sloppenwijk bewoners niet meer als een soort sub-mensen gezien zullen worden, maar als mensen geschapen naar het beeld en gelijkenis van de Heer (Gen. 1:26).
Bid u mee?