Het WK in Brazilie

In 2006 gebeurde er in Duitsland een competitie waar we met z'n allen naar keken. De voetbalfans onder ons zullen zich de fatale wedstrijd van Nederland tegen Portugal nog goed herrineren. De wedstrijd met de meeste kaarten ooit tijdens het WK, ja, want daar hebben we het natuurlijk over. Ook zullen velen zich de beroemde kopstoot van Zidane tegen Materazzi nog kunnen herrineren. Waarschijnlijk herrineren sommige anderen zich zelfs de uitkomst van de penalty's waar de grote finale uiteindelijk op uitliep nog. Door twee keer vaker raak te schieten werden de Italianen, onder leiding van de verdediger Canavaro kampioen.

Er is echter ook een groot aantal mensen die zich dit evenement ergens anders om herrinert. Ongeveer 60.000 vrouwen, na schattingen, werden net voor de maand die het WK duurt naar Duitsland gebracht.  
Hoewel het overgrote deel van de wereldbevolking dit Duitsland via de televisie meebeleefde, was er ook een deel dat ging. Een deel dat naar Duitsland toeging om hun nationale team aan te moedigen en de finale in te schreeuwen. Omdat een gemiddelde wedstrijd nog geen twee uur duurt, was er genoeg tijd voor verdere behoeftes van dit deel van de wereldbevolking. Behoeftes in de vorm van vrouwen, in seks. Om hierin te voorzien zijn er 60.000 vrouwen ingevoerd. 60.000 vrouwen die voorzagen in de behoeftes van de mannelijke ‘voetbalfan’. Deze vrouwen waren niet Duits en deze vrouwen wilden niet naar Duitsland toe. Deze vrouwen hebben hoogst waarschijnlijk geen wedstrijd gezien. Waarschijnlijk herrineren zij zich de kopstoot niet, en weten ze ook niet wat de uitslag van de finale was. Zij hadden geen keus.

Vier jaar later keek niemand meer naar Duitsland om, met z’n allen vestigden wij onze aandacht op Zuid Afrika. De finale was wat interessanter (voor ons als hollanders dan…). Elke wedstrijd werd het spannender. Eerst de groepsfase, achtste final, kwart finale de prachtige wedstrijd tegen Brazilie, voor ons hier in Brazilie toch wel een heel erg mooi moment toen Sneijder ineens die tweede bal inkopte. De toch spannende wedstrijd tegen Uruguai in de halve finale, en ineens stond Oranje in de finale. Ja, we herrineren ons waarschijnlijk allemaal het

doelpunt van Iniesta in de verlenging nog wel. Jammer... 

Maar behalve het voetbal, herhaalde het verhaal van de vrouwen zich ook. Iemand zei dat het er in Zuid Afrika zelfs nog veel meer geweest zijn. Een plaatselijke zendeling heeft ons een nummer van ongeveer 140.000 vrouwen doorgegeven. Zij waren niet Zuid Afrikaans en wilden niet naar Zuid Afrika toe.

2014, Brazilië… het land van de samba, carnaval en de Amazone, maar ook het land van de prostitutie en van de vrijwel naakte vrouwen op het strand. Als dit verhaal van de 60.000 vrouwen zich in Duitsland afspeelde, zich zelfs vermeigvuldigde in Zuid Afrika, dan gaat dit zeker opnieuw verteld worden in 2014 in Brazilië, het land van…?

2011 is nog niet het jaar van het ‘voetbalfeest’ en het verhaal van duizenden vrouwen. 2011 is het jaar dat onze basis in Belo Horizonte 25 jaar bestaat. De viering, die vandaag begint, zal niet worden gekenmerkt door een groot feest met taart, herinneringen van vroeger, ballonnen en zelfverering. In plaats hiervan geeft de basis iets aan God, als dank. Als dank voor 25 jaar voorziening, leiding en bescherming, biedt de basis een conferentie aan tegen handel in mensen. Handel in mensen vindt nog steeds plaats, niet alleen om de vier jaar tijdens de wereldbeker. Nog steeds zijn er mensen die verkocht worden, tegen hun zin in.
Met deze conferentie willen we dit onder de aandacht brengen in Brazilië. Het zou toch geweldig zijn als Brazilië hier tegen ingaat. Geweldig, als tegen de verwachting van de wereld in, het verhaal van de duizenden vrouwen eindelijk eindigen kan. Dat er eindelijk een bewustwording komt onder de wereldbevolking, dat dit niet langer rechtvaardigen kan. Ik hoop dat in 2014 de eerste stappen gezet zullen worden om dit boek voor vele duizenden vrouwen dicht te slaan. Dat ze het volgende WK gewoon mee kunnen supporten, een ieder voor eigen land. Dat het WK werkelijk een feest zal zijn.

Wilt u mee bidden dat deze conferentie ons zal helpen hier wat aan te doen in de stad en het land waar we werken?

Foto's om de dag met een glimlach te beginnen - 3

Zoals jullie al weten houdt Kelly erg van fotograferen, en daar is ze dan ook altijd druk mee. Hier zijn weer enkele prachtige foto's om uw dag met een glimlach te beginnen! Fijne zondag allemaal!

 

Nederlandse Geschiendenis, Anne Frank en de meisjes uit de Sloppenwijk

Al een tijdje had ik erg veel zin in deze les. Ik ging de meiden vertellen over Anne Frank, Hitler, de nazies en de Tweede wereldoorlog. Maar toen ik 's ochtends de les nog eens doorkeek werd ik er een beetje bezorgt over. Hoe leg je zoiets aan kinderen uit. In Nederland, waar het werkelijk gebeurt is, krijg je hier duidelijk les over als je nog jong bent. Maar hoe leg je uit wat Nazisme is, aan kinderen die er nog nooit van gehoord hebben? Hier in Brazilie worden alle oorlogen nauwelijks uitgelegt op school.

Toen ik begon te vertellen over Anne Frank hingen de meisjes gelukkig aan m'n lippen. Ze liet me nauwelijks praten en overvielen me met vragen! Ze wilden alles weten! "Wat is er met Anne's familie gebeurt? Wie heeft ze veraden? Waarom moest ze naar een concentratie kamp? Wat is een concentratie kamp? Wat zijn joden?" En nog tientallen andere vragen. Natuurlijk moest alles meer dan eens uitgelegt worden, en moesten we ook heel duidelijk maken dat de oorlog al 66 jaar afgelopen is.

 

 Toen ik ze vertelde dat ik een concentratie kamp bezocht had zeiden ze: "Wat ben je daar nou weer wezen doen? Hoe ben je naar binnen gekomen?" Het duurde even voor ze begrepen dat het verhaal al erg lang geleden is (of dat ik toch niet zo oud ben...).

Het was leuk te zien dat het verhaal van een meisje als Anne Frank ze echt raakte. Aan het eind liet twee korte videos zien met fotos en stukjes uit het Dagboek van Anne Frank, en de meiden konden hun tranen nauwelijks inhouden. Toen vroeg een van de kinderen: " Is dat echt gebeurt?" Becky, die samen met Kelly de kindergroep leidt, antwoorde: "Ja, het is echt gebeurt!" En het meisje antwoorde: "Wow, wat een vreemd verhaal!"    

Aan het eind hebben we ze aangemoedigd eeen dagboek te schrijven, teksten, verhalen, en spraken we over hoe belangrijk schrijven is. Anne Frank is wereldwijd beroemd al is ze al zo lang overleden, en dankzij haar dagboek weten we een beetje meer over  de tweede wereldoorlog. Sommige meisjes vroegen wat je voor een dagboek nodig hebt. Dus legden we uit dat je maar een schrift nodig hebt, en dan schrijven. Anderen wilden een boek van Anne Frank lezen. Gelukkig hebben we hier een kinderboek over Anne Frank, en dat kunnen ze nu dus zelf ook lezen.

We wil doorgaan met dit soort lessen over schrijven, portugees en creativiteit. Zo hopen we ze te laten zien dat ze met hun creativiteit erg mooie dingen kunnen schrijven. Ook hopen we daar de geschiedenis mee te blijven gebruiken, wat erg goed is om de kinderen nieuwe perspectieven te geven over wat er in de wereld buiten hun sloppenwijkwereldje gebeurt. Het was een erg leuke ervaring.