31 jan 2011

Tropische ervaring


Dit schattige beestje zat bij ons naast het zwembad te zonnen... Dan herinneren we ons weer dat we in een tropisch land wonen. Het is de eerste schorpioen in jaren die we bij on op het terrein tegen komen. Pas zat er ook al een slang in het zwembad. We hopen dat dit de enige was, want schorpioenen hebben meestal grote families...   


30 jan 2011

Tiener of moeder zijn?

Het programma van vandaag zou voor tieners, zowel jongens als meisjes, van 14 tot 20 jaar zijn. De jongens zouden gaan voetballen en de meisjes een dans leren. Ik was bij de groep meisjes en Tijs bij de jongens in de groep.

Een meisje in het bijzonder trok mijn aandacht. Laten we haar Maria* noemen (verzonnen naam*).


Maria is een 15-jarig meisje, vol van leven met ronde, zwarte ogen, een mooie glimlach en een vleugje kinderachtig. Alles in haar schreeuwt om aandacht. Ze probeert van alles om aandacht te krijgen! Terwijl ze probeerde de dans te leren probeerde ze met typische tiener grapjes op te vallen. Niets mis mee, toch? Een tiener die tiener is. Het is ontzettend normaal, als ik niet, terwijl we naar de grapjes van Maria luisterden en keken, in mijn armen haar kleine baby had. Ja. Maria is pas 15 maar is al de moeder van een meisje van 8 maanden. Een prachtig meisje met krullend zwart haar versierd met gekleurde knipjes, en met mooie ronde ogen als die van haar moeder.

Maria raakte zwanger toen ze slechts 13 jaar oud was. Ze woont niet samen met de vader van het kind (die nu 21 jaar oud is) en  haar moeder helpt haar het kind op te voeden.
Toen ze aankwam op de dansles "gooide" ze de baby op mijn schoot en keek nauwelijks meer om naar het mooie meisje in de grote zaal. Ik speelde met haar, gaf haar de fles, en na een tijdje viel de kleine baby, weggestopt op mijn schoot, in slaap.
Ik weet dat dit niet zou moeten gebeuren. Een vrouw moet leven haar kindertijd en tienerjaren leven en beleven, daarna trouwen met iemand die zij liefheeft en die ook van haar houd, een gelukkig huwelijk opbouwen, dan samen kinderen krijgen als haar lichaam en het huwelijk er klaar voor zijn en dan de kinderen opvoeden met de man die van haar houdt. Dat is wat God wil voor ons allemaal. Maar helaas was het voor Maria weggestolen. En hoe ziet de toekomst van dit mooie meisje er uit? Hier waar we wonen en werken zijn twee mooie meisjes, Sophia en Emily. Ze worden goed verzorgd en opgevoed door hun ouders. Ontvangen liefde, genegenheid, discipline en zorg van hun ouders en van iedereen om hen heen. Als ik hen zie vind ik dat ALLE kinderen het verdienen om dat te hebben. Zij verdienen een gezond leven, waarin ze worden gewaardeerd en hun ouders ze liefhebben.

Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat onze kinderen alles krijgen wat ze verdienen en nodig hebben? Wat kunnen we doen om niet alle Marias te verliezen voor dat de tieners volwassenen worden?
Als de dansles voorbij is geef ik de baby terug in de armen van haar moeder. Het meisje, nog half slapend, hief haar kleine arm op en zwaaide naar me. Ik nam ze mee naar de poort en nam afscheid. Mijn hart brak toen ik hen zag vertrekken. En ik denk dat het hart van God ook breekt, want dit was nooit zijn plan voor zijn dochters.
Met heel mijn hart bid ik dat ze de liefdevolle vader, die God is, zullen leren kennen. Dat ze bereikt zullen worden met de volheid van Gods liefde. En, met heel mijn hart, wil ik deel uitmaken van Gods plan om die realiteit te veranderen.

21 jan 2011

Drie oude vrouwen

Er zijn van die dagen, dat je zeker weet dat je iemand gaat helpen, iets doen voor je naaste, de wereld veranderen met je goedheid en etc... Vandaag was het zo'n dag. Maar de les van vandaag is dat ik veel meer geholpen werd dan geholpen heb.
Ik heb al wel eens eerder geschreven dat visites in de wijk altijd weer een les voor me zijn. Vandaag gingen we op bezoek bij drie vrouwen: Sebastiana, Maria en Conceição. Drie vrouwen met heel verschillende levensverhalen, maar die me allemaal belangrijke lessen hebben geleerd

Het eerste bezoekje: Mevrouw Sebastiana
Dona Sebastiana está no final dos seus sessenta anos, começando seus setenta. Ela tem um câncer no rosto e os médicos dizem que ela está em fase terminal. Chegamos na casa dela e a encontramos deitada na cama. Uma gaze cobria o parte do seu rosto afetada pelo cancer, na camiseta dela podíamos ver uma grande mancha de sangue. Pudemos sentir o mau cheiro assim que chegamos no quarto.

Mevrouw Sebastiana is ergens aan het eind van de zestig, begin zeventig,jaar oud. Ze heeft kanker op haar gezicht en de dokter hebben haar afgeschreven. Toen we aankwamen lag ze op bed. Er zat verband om het gedeelte van haar gezicht waar de kanker op zat en op haar blouse zat en grote vlek bloed. Ook roken we de stank van de ontsteking zodra we de kamer inkwamen. We begonnen te praten en, tot mijn verbazing, had die zwakke vrouw in bed het grootste geloof dat ik ooit gezien heb. Ze is haar hoop niet kwijt, maakt plannen voor de toekomst en spreekt de hele tijd over God. Ze gelooft dat er een wonder zal gebeuren. Iemand vroeg haar: "Wat geeft je de hoop dat je genezen zult worden?" En ze antwoorde: "Omdat ik in God geloof, en in Zijn Woord, en daar staat geschreven dat wat we in geloof vragen, Hij het ons zal geven. Ik geloof in God." Ik geef toe dat dat erg krachtig is, koment van dat kleine, zwakke en zieke vrouwtje. Toen we voor gingen bidden sprak God tot me met een vraag: "Waarom durf je niet te bidden voor een wonder?" Ineens zag ik in hoe klein mijn geloof was... Ik keek naar dat vrouwtje, haar ogen dicht geknepen en aandachtig luisterend naar ons gebed, en er werd iets wakker in me. Mijn geloof. Ineens zag ik hoe groot God is. Ja, Hij kan wonderen doen! Dus begon ik te bidden voor genezing in het leven van die vrouw. Met geloof is alles mogelijk. En iedereen in die kamer werd gevuld met vreugde. Terwijl we baden werd de kamer gevuld met hoop, vreugde en geloof, door de zekerheid dat God er bij ons was.

Tweede bezoekje, Mevrouw Maria

Mevrouw Maria is 80 jaar oud en woont met 2 kleinkinderen en een achterkleinkind. Het kleine huisje, met een dak vol gaten, is vol met liefde. Ze straald liefde uit door haar, door de leeftijd, vermoeide ogen. Ze sprak met zo'n blijdschap over haar geloof in Jezus. Er is niets dat haar doet opgeven van haar liefde voor de Heer. Het is een erg lieve vrouw, en om de zin zegt ze iets als: God is prachtig! God is goed!

Al is ze al 80 jaar oud, zorgt ze overdag voor 4 kinderen om zo bij te dragen aan de kosten van het huis. Ze helpt haar familie en voed haar kleinkinderen op.

Het huisje waar ze in wonen is ontzettend klein. Ze zei dat, als het regent (en dat doet het ontzettend veel, kijk maar naar de situatie in Rio de Janeiro), het hele huisje vol water stroomt. Ik vroeg me af waarom ze de hoop niet verliest. Het enige mogelijke antwoord is: haar liefde voor Jezus. Haar levensverhaal is bemoedigend. Terwijl ze uit zou moeten rusten, werkt ze gewoon door om haar kleinkinderen op te voeden. Wat een liefde! Prachtig!

Derde bezoekje, Mevrouw Conceição.

Mevrouw Conceição heeft een prachtige glimlach die haar hele gezicht doet schijnen. Ze heeft een longontsteking achter de rug en probeert weer op de been te komen. haar lichaam is zwak door jaren alcohol en drugsverslaving. Het enige waar ze het over had was haar zoon in de gevangenis. Eigenlijk zou hij al een hele tijd uit de gevangenis gekomen moeten zijn, maar daar heb je een goede advocaat voor nodig. Hij heeft z'n straf al achter de rug, maar blijft gewoon zitten. Toen we gingen bidden liet ze ons een brief zien die net vandaag aangekomen was. Ze zei dat ze de brief zou lezen zodra we vertrokken waren. Tijdens het gebed hield ze de brief met al haar kracht tegen haar hart aan, haar ogen dichtgeknepen, alsof ze met al haar kracht probeerde te geloven in een wonder, een nieuw begin voor haar zoon.  
Na al deze avonturen gingen we weer naar huis.Maar, anders dan andere keren als ik me bijna ziek voelde na de bezoekjes afgelegd te hebben, moe en depressief, kwam ik dit keer thuis vol met hoop, geloof en vreugde. God heeft deze drie vrouwen gebruikt om me belangrijke lessen te leren. De belangrijkste was geloof te hebben, al is de situatie moeilijk. Waar halen deze vrouwen de kracht vandaan om door hun lijden te gaan? Het antwoord is dat: "De vreugde des Heeren onze kracht is".

Ik, die toen ik mijn huis uitliep dacht dat ik iemand zou helpen, werd geholpen. God gebruikt de kleine dingen om ons heen om ons belangrijke lessen te leren. Ik kan Hem alleen maar danken voor de kans die Hij me geeft om zulke prachtige mensen te leren kennen, al zal de wereld hun namen nooit kennen. Anonieme helden die dagelijks moeten vechten om te overleven... Ik kijk tegen ze op. Aan God mijn dank.

Kelly (vertaald door Tijs)

18 jan 2011

De prinsesjes


Zachtjes zingent loopt het kleine meisje, van een jaar of vijf, in de lange rij meisjes ons voorbij. "Jij bent een mooie prinses, perfect in de ogen van de Vader!" Alle meisjes hebben een mooie, in elkaar geknutselde, papieren kroon op, gemaakt na dit liedje geleerd te hebben... Ja, want dat is de waarheid! Het zijn allemaal prinsjes en prinsesjes, zo dierbaar in de ogen van de Heer. Wat een fantastische boodschap hebben ze vandaag gehoord. Een boodschap die ze misschien nog nooit eerder gehoord hebben, want in de sloppenwijk is het lang niet zo gewoon dat ouders dat tegen hun kinderen zeggen. Nee, het tegenovergestelde is eerder waar... Wat is het toch belangrijk dat we juist deze kinderen, die thuis, op straat, op school, nou noem maar op, zo vaak afgewezen zijn, dat we juist deze kinderen zo'n boodschap doorgeven!

16 jan 2011

Grappige ervaring

Hallo allemaal,

Pas gebeurde er iets grappigs. Een van de (eigenlijk pas net aangekomen) medewerkers kwam me roepen. "Er staat een man voor je aan de deur!" Ik vroeg of hij wist wie het was,en hij antwoorde misschien de postbode of zo... Dus ging ik maar eens kijken al verwachte geen post. Toen ik de deur opende, grote verassing, een jongen die een paar jaar terug bij me op de groep had gezeten. Hij is nu zestien, en kwam het formulier van z'n jongere broertje inleveren zodat ie mee zou kunnen doen op onze groepen.

Ik vond het erg interessant te zien hoe de jongens, waar ik een paar jaar geleden mee gewerkt heb, nu al als mannen worden gezien door de nieuwe medewerkers. Ja, de kleintjes worden groot. Ook was he leuk te zien dat we nu al lang genoeg hier werken dat sommige kinderen waar we ooit me gewerkt hebben nu al volwassen zijn.

Natuurlijk betekent dat ook dat er negatieve verhalen zijn. Twee jongens, waar ik jaren geleden mee gewerkt heb, zitten momenteel in de gevangenis. Een andere kwam ik deze week tegen toen ik met een paar vrijwilligers naar een stel drugshandelaren toeliep om ze een stuk taart aan te bieden. Hij zat wiet te roken met de andere jongens...

Met de jongen die aan de poort stond gaat het gelukkig goed. Hij werkt, studeert om z'n middelbare school af te ronden, en probeert dus zelfs z'n jongere broertje bij ons op het project te krijgen.
  

14 jan 2011

Redeeming Love

Ik heb pas een boek gelezen dat me heeft doen nadenken over liefde. "Redeeming Love" (Bevrijdende liefde - Francine Rivers) is een roman die geinspireerd is door het boek Hosea, in de Bijbel. Het gaat over een man, die Michael heet, die verlieft wordt op een prostituee die "Angel" heet. God zegt dan tegen hem dat hij met haar moet trouwen, net als in de Bijbel Hosea met de prostituee Gomer moet trouwen.


Het verhaal van Angel is vreselijk, ze is de prostitutie in verkocht toen ze nog maar 8 was. Nu is ze dan 18 jaar oud en gelooft ze niet dat God, of wie dan ook, haar lief kan hebben. Dit is zo waar voor haar dat ze door het boek heen meerdere keren terug de prostitutie in vlucht, omdat ze niet gelooft dat ze liefde zou kunnen ontvangen.

Meerdere keren werd ik geschokt door Michael, de man, en hoe hij telkens weer achter Angel aanging als ze hem weer ontvluchte. Zijn liefde was zo groot dat hij door haar gedrag hen kon zien.

Eerlijk gezegd weet ik niet of een mens dit allemaal zou kunnen doen voor iemand, maar God doet het wel. Hij komt achter ons aan, elke keer als we vluchten. Ik geloof dat het boek erg lijkt op ons leven met God.

Misschien zijn we, door gebeurtenissen in ons verleden, hard geworden en kunnen we niet zien dat God van ons houdt. We geloven zoveel leugens dat de waarheid van Zijn liefde niet meer kunnen zien.

In de Bijbel verteld Jezus meerdere gelijkenissen die ons dit laten zien, bijvoorbeeld "De verloren zoon", "Het verloren schaap", "de verloren munt" en nog veel andere verhalen. Het staat in de Bijbel. Het geeft niet wat we doen, in God is de vergeving, de liefde en het nieuwe leven, want Hij maakt alles nieuw. We kunnen ons verleden achter laten en een nieuw leven met God hebben.

Na vaak heen en weer te gaan begrijpt "Angel" eindelijk de liefde van haar man, de liefde van God en het nieuwe leven in God.

Er zijn echter tientallen "Angels" die door het leven gaan en die waarheid nooit leren kennen, die de "redeeming love" van God niet kennen. Mijn gebed is dat we de waarheid mogen leren kennen en de vergevende liefde van de Heer aan mogen nemen. Die liefde die mensenlevens verandert. Als we verandering willen zien in het leven van de mensen om ons heen moet dit eerst waar zijn in ons eigen leven.

Ik bid dat u vandaag deze "redeeming love" mag tegenkomen!

Kelly

13 jan 2011

Het nieuws in Brazilie

Hallo allemaal,

Na een tijdje het nieuws wereldwijd over meerdere situaties in Rio de Janeiro aan te zien, heb ik toch besloten er zelf ook over te schrijven.

Waarschijnlijk hebben jullie al wel het een en ander gehoord over de instorting in Rio, waarbij momenteel al meer dan 350 mensen bij om het leven gekomen zijn. Het is interessant dat men er nu ineens weer aan denkt, maar vorig jaar is precies hetzelfde gebeurd, en elk jaar gebeurd het weer (zie hier en hier)....  Nee, het is niets nieuws, het gebeurd telkens weer, en er wordt helemaal niets aan gedaan. Een braziliaanse vriend van me legde het als volgt uit: "Volgende maand is het weer carnaval, dan pasen, dan moederdag, junifeest, wintervakantie, vaderdag, valentijnsdag, kerst, en...oeps dan begint het alweer te regenen..."

Ineens kregen we te horen dat de braziliaanse overheid heeft besloten te helpen, en is er R$ 780 millioen (ongeveer 300 millioen euro) om de mensen te helpen die alles verloren hebben. Het klinkt fantastisch. Die zelfde dag lees ik echter ook een ander nieuwtje...

Volgens meerdere braziliaanse nieuws sites (hier en hier)gaat de verbouwing van de Maracanã, het legendarische braziliaanse voetbalstadion, voor het WK 2014 ongeveer R$ 1.000.000.000 oftewel 1 miljard reais (400 millioen euro) kosten. Ja, want in Brazilie is het WK voetbal over 4 jaar de belangrijkste gebeurtenis aller tijden. Trouwens, de Maracanã is in 2007 nog voor de pan-amerikaanse spelen, die toen in Rio waren, nog verbouwd. Toen koste het al ongeveer R$ 400 millioen (ongeveer 150 millioen euro)

Maar het grote nieuws in Brazilie de laatste dagen is wel dat Ronaldinho weer in Brazilie gaat spelen! Terwijl de wereld om ze heen in elkaar stort stonden er gisteren 20 duizend mensen te wachten op Ronaldinho die voor het eerst als speler van Flamengo te zien was. Ook op elk televisiekanaal en op het internet, in de krant, ja, overal was de wereldwijd bekende dribbelaar het grote nieuws. Tja "brood en spelen" is nooit eerder zo waar geweest... Hier onder  kunt u een video zien van het feest voor Ronaldinho. 




Er is een grote verandering nodig in de mentaliteit van Brazilie, waarin men gaat begrijpen wat er werkelijk belangrijk is. Er moet veel meer geld gestopt worden in het "voorkomen" want dat is veel beter dan het "blussen". Nee, het volk heeft niet alleen "brood en spelen" nodig, maar structuur, in hun huizen, in de overheid, in het onderwijs, in de ziekenhuizen, in hun baan, in het minimumsalaris, etc...

12 jan 2011

Voor jong en oud


Ik was het nieuws aan het lezen en ineens kwam het nieuws tegen over de oudste vrouw in Soedan, die ging stemmen voor de belangrijke beslissing waar haar land voor staat. Maar toen ik de fotos zag deed ze me denken aan een stokoud vrouwtje hier uit de wijk. "Oma Lidia" noemen ze haar. Ze is ergens midden in de 80, dus nog veel jonger dan Rebecca Kadi Loburang Dinduch, de vrouw in Soedan. Maar is, voor onze wijk, ongeveer net zo belangrijk als dit vrouwtje.

Toen ik haar een paar jaar geleden leerde kennen was ze een van de leiders van de buurtvereniging van een groot gedeelte van de wijk, en was ze een van de meest actieve politieke figuren hier. In alle vergaderingen was ze te vinden. Ze heeft kinderen en kleinkinderen, die opgegroeid zijn en een goed leven hebben. Haar kleinzoon heeft biologie gestudeert aan een plaatselijke universiteit en heeft onderzoek gedaan in Angola - Afrika. Vol trots vertelde ze er verhalen over. Ongeveer anderhalf jaar geleden heeft "Oma Lidia" een hersenbloeding gehad, en komt ze haar huisje niet meer uit. We bidden dat ze zich nog zal kunnen herstellen...

Vaak vragen mensen ons, zijn jullie niet te jong om dit soort werk te doen, om je jeugd op te geven, je zou moeten studeren en geld verdienen. Maar dan denk ik aan dit soort mensen, die, al zijn ze zo oud, alles blijven doen om een verschil uit te maken in de wereld. Nee, je bent nooit te jong of te oud om iets te doen. Als we zulke mensen zien, en ze leren kennen dan is ons excuus niets meer waard. Nee, we doen nooit genoeg. Er is altijd meer te doen. Laten we leren van de fantastische mensen om ons heen.



Fotos: http://noticias.terra.com.br/mundo/fotos/0,,OI144094-EI294,00-Sudanesa+de+anos+vota+no+referendo+separatista.html

10 jan 2011

Het resultaat van onze reis...

Hallo allemaal,

Tja, blijkbaar heb ik toch iets te veel gegeten tijdens de feestdagen, dat krijg je ook als met al die barbecueen in het zuiden van Brazilie. Weet er iemand nog een goede manier om wat kilo's kwijt te raken?

Foto gemaakt en bewerkt door Gideon Ward


9 jan 2011

Elite Squad 2

Voor degene die de filme niet kennen, even wat background informatie. De eerste film kwam 3 jaar eerder uit en was een van de beste en zeker en van de meest polemische braziliaanse films allertijden. Zeer realistisch laat de film de corruptie van de politie in Rio (of Brazilie) zien, en een klein elite groep, die probeert wat de doen aan de drugshandel, maar op een zeer geweldadige manier. Dus worden er mensen mishandelt en schieten ze op alles wat loopt in de sloppenwijken. Hun motto is "een gegeven opdracht moet uitgevoerd worden!" het maakt niet uit hoe, of met hoeveel doden.

Het was een schandaal, want velen zagen voor het eerst de realiteit waar ze gewoonlijk de ogen voor kunnen sluiten. Een groot gedeelte van de politie is niet veel beter dan de drugshandelaars. Maar, door de film, begon  men de elite troepen als DE oplossing te zien. In de film krijg je dat gevoel ook een beetje. Dat zij de "redders" zijn, degene die de sloppenwijken "herstellen", die "vrede" brengen.

En toen kwam de tweede film. Gisteren zijn we hem gaan kijken in de bioscoop. Wauw. Wat een film!

Het gaat over dezelfde hoofdpersonen van de eerste film. Maar nu ontdekken ze dat de wond veel dieper in de braziliaanse maatschappij zit. In het begin is er expres een scene waarin ze je weer even het gevoel van veiligheid dankzij de "reddende" politie geven. En dat gebruikt de directeur op een briliante manier om te laten zien dat, ook al maak je alle drugsdealers af, het probleem blijft bestaan, omdat het veel dieper gaat.

Een van de meest trieste momenten is als de hoofdpersoon zegt: "Ik werk al 21 jaar voor de politie, ik moord al 21 jaar voor de politie, en eigenlijk weet ik niet meer waarom, of voor wie!" Uiteindelijk merken de agenten dat ze  eigenlijk deel uit maken van het corrupte systeem en dat het werkelijke probleem in Brasilia, de hoofdstad van Brazilie zit.

Ja, de film zegt eindelijk wat we eigenlijk allemaal wel weten, het corrupte systeem onderhoud de sloppenwijken, de drugs handel, het geweld en de corruptie, voor hen, die op de allerhoogste posities zitten.

Het doet me erg nadenken over de werkelijkheid in Rio de Janeiro. "Toevallig" werden er in de film ook sloppenwijken overgenomen door de politie en het leger. Maar eigenlijk was het niet meer dan een politieke manouvre.

Hoe zou dat in de werkelijkheid zitten? Wie verdienen er millioenen met de invasies in de sloppenwijk? Wie neemt de autoriteit over?

Het mooie is dat de tweede film het beeld uit de eerste film, dat de politie gewoon alle drugsdealers af moet maken en dat dan het probleem zich wel oplost, compleet vernietigt. Mocht u denken dat de invasies in de sloppenwijken in Rio goed zijn, dan raad ik u aan de film te kijken...

Nee, mijn gevoel aan het eind van de film is dat er maar een Weg, een Manier, een Redding is, en die komt niet sterk bewapend de sloppenwijken in, maar als Dienaar. Ja, Hij is de enige mogelijkheid tot herstel in de sloppenwijken, in de politie, in de politiek, in de braziliaanse maatschappij. Hij is Jezus.







Kijk hier de trailer van de film met engelse ondertitels:

7 jan 2011

Ga - Video in de sloppenwijken in Brazilie



Hallo allemaal,

Deze video laat een beetje van de realiteit van de sloppenwijken in Brazilie zien. Wilt u wat doen om hier verandering in te brengen? Kijk hier hoe u mee kunt helpen!

6 jan 2011

Afsluiting 2010

 Hallo allemaal,


Pas hebben we de afsluiting van het jaar met de kinderen hier op Luzeiro gehad. We stoppen elk jaar ergens midden december om dan aan het begin van het volgende jaar het werk opnieuw te beginnen. Het is en erg goed jaar geweest en zowel wij als de kinderen hebben er ontzettend van genoten. Vandaar dan ook dat een speciale afsluiting meer dan toepasselijk was!


We begonnen met een tijd van zingen, een woordje en gebed en, zoals op de fotos wel te zien is, zongen de kinderen weer enthousiast mee.










Daarna werden de kinderen verdeelt in teams waarmee ze dan allerlei spelletjes gingen doen.

Een van de zeer populaire spelletjes was het "keverduwen", dat inhield dat de kever zo snel mogelijk heen en weer geduwt werd van de eene naar de andere kant van het terein. Door de kinderen een beetje eerlijk op te verdelen lukte het ze allemaal gemakkelijk. Wel bleef Josiah, de zoon van een stel medewerkers hier, achter het stuur zitten om de richting wel goed te houden en zo nodig op de rem te drukken als het even te enthousiast ging en de muur te snel dichtbij kwam.

Ook was er een spelletje waar de kinderen duizelig gemaakt werden waarna ze et ze tweeen, door aan een touw te trekken, moesten proberen een spijker, die aan het touw zat, in een fles te krijgen. Een hele uitdaging als je hartstikke duizelig bent!














Ook waren er allerlei andere spelletjes als met een hockeystik en een balletje flessen omgooien (een soort flessen bowlen), met ballonen op je hoofd naar een emmer lopen/rennen en dan, zonder je handen te gebruiken, de ballon in de emmer gooien.














Op het sportveld was er een spelletje met meerder activiteiten, als bal overspelen, met de benen aan elkaar vastgebonden rennen, met een sinaasappel tussen twee hoofden rennen, nou een heel avontuur.











Na die tijd was er voor alle kinderen ijs en ander lekkers. Al met al een zeer geslaagde dag waar de kinderen van genoten hebben. En nu is het vorbereiden, zodat we in 2011 een nog beter jaar hebben en nog meer kinderen kunnen bereiken met de liefde van de Heer.







4 jan 2011

Opdragen Nicoli

Hallo allemaal,


Tijdens onze reis naar Kelly's familie hebben we het voorrecht gehad ons nieuwgeboren nichtje op te dragen aan de Heer. Een erg speciaal moment voor ons allen. Omdat Valter en Adriely momenteel niet naar de kerk gaan, ze hebben hun laatste kerk gefrustreerd verlaten na financiele en sexuele schandalen van de voorganger, hebben ze ons gevraagt haar op te dragen. Wel hebben we ze op het hart gedrukt dat een deel van het opdragen van een kind is dat je belooft het kind een christelijke opvoeding te geven zodat het kind, zodra het oud genoeg is haar eigen ontmoeting mag hebben, en dat houd ook uit dat ze deel van een gemeente zijn, om ook daar het evangelie mee te krijgen. Dat hebben ze dan ook serieus genomen, en zijn gelijk de opties die hebben gaan bekijken. Maar uiteindelijk, na uitgelegd te hebben wat het inhoud, hebben we haar opgedragen aan de Heer.

Kelly begon met een tijd van aanbidding en zong enkele bekende liedjes, waar zowel Adriely als Valter's moeder erg emotioneel onder werden. Valter's moeder, die zelf geen christen is, vroeg na die tijd zelfs of we haar niet een paar christelijke liedjes konden geven, dus hebben we voor haar een CD achtergelaten met mooie christelijke liederen.

Daarna gaf ik een woord over de betekenis en het belang van dit moment. Zeker belangrijk om het aan Valter's familie uit te leggen want ze zijn geen christenen, en tegelijkertijd een kans om een klein beetje van het wonder van het evangelie met ze te delen, we weten dat het zaadje geplant is, en bidden dat de Heer het groei mag geven.

Daarna ging Kelly voor in gebed voor Nicoli en het hele gezin. Het was een mooi moment en we hebben er van genoten. Zeker een hoogtepunt van de reis! We bidden dat de Heere ook in dit prachtige gezin zijn werk zal doen, en dat ze Hem steeds beter mogen leren kennen. Bid u met ons mee?

2 jan 2011

OneWorld.nl: Toeristische trekpleister: de sloppenwijken van Rio


OneWorld.nl: Toeristische trekpleister: de sloppenwijken van Rio

Pas zei de staatsgouverneur van Rio dat het afgelopen is met het geweld, dat er geen geweld meer was. Nou, zoals mijn moeder altijd zegt: "Overdrijven is ook een vak". Er is nog wel geweld, het probleem is nog lang niet opgelost, en de meeste drugsdealers zijn niet opgepakt. Zeker de grootste en belangrijkste drugsbazen zijn allemaal spoorloos verdwenen. En een paar dagen geleden waren er weer schietpartijen in een van de sloppenwijken die al overgenomen is door het leger.

En ook alle andere problemen van de sloppenwijken in Rio de Janeiro zijn nog lang niet opgelost. De armoede, de gebroken gezinnen, de slechte infra structuur, mishandeling, tiener zwangerschap, slecht onderwijs, etc. Nee, de problemen zijn zeker niet opgelost door de aanwezigheid van het leger.

Maar dan kom je dit soort nieuws tegen, dat sloppenwijken toeristen gaan trekken, en dat irriteert een beetje. Oftewel, de sloppenwijken worden een soort dierentuin... Kom de sloppenwijken eens van dichtbij bekijken...


Het is al "vreemd" dat ze "toevallig" voor het WK en de Olympische Spelen in Brazilie ineens met een grote schoonmaak begonnen zijn, maar dat gaat wel iets te ver.

Het is erg jammer dat dit de braziliaanse politieke mentaliteit is. Hoe kunnen de rijken nog meer profiteren, en niet: wat kunnen we doen voor degene die het nodig hebben...

Volgens mij moeten we de all toeristen maar eens voor het huis van de staatsgouverneur neer zetten, en eens kijken of hij het fijn zou vinden...






1 jan 2011

En toen was het 2011...


Een nieuw jaar is altijd een soort nieuw begin. Ik las (hier) dat 4 op de 5 Nederlanders goede voornemens hebben voor het nieuwe jaar. Het is een moment van hoop, dat het volgend jaar anders zal zijn, of, in ieder geval, nog beter. Eigenlijk denk ik dat 90% van de goede voornemens 1 januari niet overleven, maar ja.

Ook wij hebben plannen en dromen maar het helpt niet als we er geen stappen voor zetten. Een vriend van ons schreef op facebook. "In 2011 wil ik mensen niets zomaar toewensen. Ik wil doen, zijn en werken." We wensen zoveel, hebben zoveel goede voornemens, maar om een nog beter jaar te hebben moeten we er stappen voor zetten.

Zeker omdat ik bijna zeker weet dat, onder de christenen, meer tijd met God doorbrengen een van de meest voorkomende voornemens is. Maar ook dat is lang niet automatisch. Er is een routine en een discipline voor nodig om elke dag weer iets eerder op te staan, of ergens gedurende de dag een tijd met Hem door te brengen. Om elke dag de Bijbel te lezen, niet alleen als het boek dat je al eerder hebt gelezen en waar je de varhalen zo goed van kent, maar als een Bodoschap van Hem waardoor Hij persoonlijk tot je wil spreken.

Net als met afvallen, wat volgens het eerder geciteerde artikel het meest voorkomende voornemen onder de Nederlanders is. Om af te vallen moet je er voor gaan, met routine en discipline, en bijvoorbeeld hardlopen, elke dag of om de dag een stukje, en zo je vorm opbouwen dat je steeds een stukje verder kan.

Ja, ook ik wil in 2011 dieper groeien in m´n relatie met God, met Kelly, meer leren, meer leuke dingen doen, harder en beter werken, goede boeken lezen, goede films kijken, en groeien in wie ik ben, maar, dat alles, zal me niet lukken, als het geen prioriteiten voor me zijn. En het is alleen goed als het alles voor Hem, van Hem en door Hem is!

Gelukkig 2011 allemaal!