Kent u die momenten, als u een lied wel honderd keer achter elkaar zou kunnen horen? Dat lied dat u aan de mooie momenten van uw leven herinnert, of een bijzonder iemand? De afgelopen dagen heb ik zo'n nummer, dat ik al meerdere keren beluistert heb. Nou ik heb gehoord hetzelfde nummer meerdere malen in de afgelopen twee dagen. Ook heb ik het niet alleen beluilstert, maar ook het verhaal er achter heb ik gelezen.
Waar doet het me aan denken? Het herinnert me eraan dat ik gezondigt heb, gevallen ben, gefaalt heb, verachtelijk, ellendig, ongelukkig geworden ben, dat ik niets verdiend heb. Maar dat ik bereikt werd door oneindige genade, en dat, al heb ik hetabsoluut niet verdiend, ik verzoend ben met God en door Hem geadopteerd ben. Dat ik gewassen ben van het vuil van mijn zonde en vrijgekocht ben. Mijn zonden waren scharlaken rood maar werden witter dan de sneeuw gewassen. En nu, als ik er over schrijf kan ik huilen uit dankbaarheid. Ik ben dankbaar voor Gods liefde en genade, omdat Hij me niet gegeven heeft wat ik verdiende.
Het lied dat ik telkens weer luister is "Amazing Grace", een oud engels gezang. Het verhaal achter het lied toont Gods genade zelfs nog meer, dan het lied zelf. Het lied werd geschreven door John Newton in 1770. Hij was een slavenhandelaar. Ooit tijdens een storm dacht hij dat het zijn einde was, en schreeuwde hij uit: "God wees genadig!" Sindsdien was zijn leven van God en werd hij dominee. Hij preekte over deze genade tot het einde van zijn leven. Em 1782 zei Newton: "Mijn geheugen ben ik bijna verloren, maar er zijn twee dingen die ik niet vergeet: ik ben een grote zondaar, en Christus is mijn grote Verlosser." Wat een grote indruk op me maakt is dat het lied zo begint:
"Prachtige genade, zoet geluid, dat een ellendeling (andere vertalingen voor het engelse woord "wretch" zondaar, slechterik) als ik redde."
Wat een erkenning van onze realiteit. Zondaars, gered door een liefdevolle God, en Zijn fantastische, prachtige en oneindige genade.
Hoje de manhã estava lendo o segundo capítulo de efésios que fala a mesma coisa. Estávamos afastados, mortos em ofensas e pecados, desobedientes, fazendo a vontade da nossa carne, mas Deus em sua infinita misericórdia nos vivificou em Cristo. (ler efésios o capítulo 2 todo)
Vanochtend las ik het tweede hoofdstuk van de brief aan de Efezieers, dat eigenlijk het zelfde zegt. We waren afgedwaalt, dood in onze zonden, ongehoorzaam, we leefden volgens ons vlees, maar God, in Zijn oneindige genade het ons leven gegeven in Christus. (lees Efeziers 2)
Ik heb gelezen, dat op John Newton's grafsteen geschreven staat:
"John Newton, ooit een ongelovige en een libertijn, een slavenhandelaar in Afrika, die, door de genade van de Heer en Verlosser Jezus Christus, vergeven is en geinspireert is om het geloof, dat hij ooit geprobeert heeft te vernietigen, te preken."
Ik wilde delen wat ik in gedachten, en in mijn hart, heb de laatste dagen. God heeft me op een diepe manier geraakt met Zijn genade. Niet dat ik het daardoor begrijpen of doorgronden kan. Nee. Ik denk niet dat ik ooit de diepte van die liefde begrijpen zal. Maar, zoals geschreven staat in de Bijbel, Zijn liefde brengt me in verlegenheid.Soms denk ik dat ik zoveel liefde niet dragen kan. Maaar ik ontvang het, ook al begrijp ik het niet, verdien ik het niet, en kan ik het niet dragen.
Hier onder kunt u het lied, en de vertaling ervan bekijken, en ook een youtube video van het lied bekijken. ook is er een fantastische film over: "Amazing Grace" (zeker de moeite waard!)
Ik hoop dat u vandaag ook geraakt, geinspireerd en in verlegenheid gebracht zult worden door de prachtige genade.
Amazing Grace, how sweet the sound,
That saved a wretch like me....
I once was lost but now am found,
Was blind, but now, I see.
T'was Grace that taught...
my heart to fear.
And Grace, my fears relieved.
How precious did that Grace appear...
the hour I first believed.
Through many dangers, toils and snares...
we have already come.
T'was Grace that brought us safe thus far...
and Grace will lead us home.
The Lord has promised good to me...
His word my hope secures.
He will my shield and portion be...
as long as life endures.
Yea, when this flesh and heart shall fail,
and mortal life shall cease,
I shall possess within the veil,
a life of joy and peace.
When we've been here ten thousand years...
bright shining as the sun.
We've no less days to sing God's praise...
then when we've first begun.
46. Genade, zo oneindig groot
Genade, zo oneindig groot.
Dat ik, die 't niet verdien
het leven vond, want ik was dood
en blind, maar nu kan ik zien.
Genade, die mij heeft geleerd
te vrezen voor het kwaad.
Maar ook - als ik mij tot Hem keer -
dat God mij nooit verlaat.
Want Jezus droeg mijn zondelast
en tranen aan het kruis.
Hij houd mij door genade vast
en brengt mij veilig thuis.
Als ik daar in Zijn heerlijkheid
mag stralen als de zon,
dan prijs ik Hem in eeuwigheid
dat ik genade vond.
Opwekkingsliederen nr. 428.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten