Maskers af - Carnaval in Brazilie

Elk jaar weer verast het carnaval me weer als ik zie hoe laag de mens kan gaan. Vrouwen die (bijna) helemaal naakt over straat lopen dansen. Een van de dansers gaf toe dat ze dit keer "te veel kleren aan had, en liever met minder kleren de straat op ging...." (ze had een, laten we het zo zeggen, hele bikini aan...) Als ze gewoonlijk zo op straat zouden lopen, zouden ze waarschijnlijk gearresteerd worden.

Maar met Carnaval verandert alles en mag alles, kan alles en gebeurt alles.

Maar het blijft een vreemd feest, want er is niets te vieren. Er is geen reden voor het feest. Misschien dat precies daar de fout van het feest zit. Er is geen grotere reden, er wordt niets of niemand herdacht. Niets. We stoppen alles, en gaan voor een paar dagen, voor niets, uit ons dak.

Ik zeg absoluut niet dat ik tegen feesten ben, maar er moet een reden zijn om te feesten. Pasen en kerst zijn fantastische datums, en wordt er gefeest, maar op een respectvolle manier, omdat er een reden voor is. De Onafhankelijkheid van Brazilie, Bevrijdingsdag in Nederland, etc. Allemaal feestdagen met een reden die op een veel betere manier gevierd worden, omdat er ergens, al staan mensen er tegenwoordig niet echt meer bij stil, een reden voor is, die gerespecteerd wordt.

Ook in de Bijbel waren er allerlei feesten: Pascha - de bevrijding van de slavernij in Egipte, het feest van de oogst, dat een dankfeest voor het leven was. Het feest van de tabernakelen, dat wel wat op het feest van de oogst leek, anyway, het waren feesten die hielpen het geloof in de Heer dieper te maken, als God de Schepper en Bevrijder. Er waren nog tientallen andere feesten, maar allen hadden een reden.

Het is ook interessant te zien dat Carnaval een feest met maskers in. Een feest waar mensen zich verkleden. Soms om iemand anders te zijn voor een paar dagen, of om dingen te doen, die ze in het dagelijks leven, zonder masker of verkleeding, nooit zouden doen, of misschien om de ware ik te verbergen, de frustraties met je ware leven te verbergen, en een paar dagen te doen alsof...

Dit maakt voor mij duidelijk dat de feestende menigte eigenlijk maar een "Iets" nodig heeft. Ze hebben de Heer nodig... Als we zondigen, dan proberen we dit meestal te verbergen, voor de mensen om ons heen, en voor de Heer (zie Adam en Eva [Gen 3] en David als hij overspel gepleegd heeft met Bathseba]. Maar daarna in Psalm 139 laat David zien: Er is geen verbergen mogelijk!

Met Carnaval probeert men de zonden te verbergen, achter maskers, verkleding en zinnen als: "Met Carnaval mag alles".

Maar wat de Heer hen (en ons ook) wil laten zien, is dat alleen in Hem er waarlijke vrijheid is, en we alleen in Hem onze waarlijke identiteit ontdekken, zodat we geen maskers meer nodig zullen hebben. En we ons zelf kunnen zijn, 365 dagen per jaar.  

Een liedje dat hier alles mee te maken heeft: Maskers Af van Elly en Rikkert