10 jaar, 5 maanden en 10 dagen

Vorige week dinsdag middag werd een 10 jaar oude jongen overreden door een bus en stierf, hier in de sloppenwijk, op ongeveer 100 meter afstand van Luzeiro. De remmen stopten en de chauffeur raakte zo de controle over z’n stuur kwijt, en raakte de jongen en zijn oom. De jongen stierf, en de oom was zwaar gewond.

De jongen was bij ons bekend, hij zat vorig jaar op een van de groepen hier op Luzeiro. Hij heeft hier vele middagen doorgebracht. En hield ontzettend van buiten spelen in de speeltuin, of zwemmen in het zwembad. Maar nu vraagt u zich af, dat hadden we toch al eens eerder gelezen?

Ja inderdaad, maar deze week zijn enkele van onze medewerkers op bezoek geweest bij zijn moeder. Het gaat (als je denkt aan alles wat er gebeurd is) wel goed met haar, en het mooiste is nog wel haar geloof en vertrouwen in God, zelfs in zo’n moeilijke situatie. Het is een erg sterke vrouw.

Ze prijst God voor het leven van haar zoontje, en de dierbare 10 jaar, 5 maanden en 10 dagen die hij, hier op aarde, geleeft heeft. Dat waren haar woorden, 6 dagen na het ongeluk. Haar geloof in de Heer en haar dankbaar hart zelfs te midden van zulke pijn... Het doet ons allemaal wel wat...

Bid alstublieft mee voor zijn familie. Z’n moeder, vader, 2 zusjes (16 en 4 jaar oud) en broertje van 2. Want het is natuurlijk lang niet gemakkelijk. Gelukkig heeft een van de kerken hier uit de buurt ze onder de hoede genomen, en die zijn een werkelijke zegen voor ze.

Ook onze medewerkers konden met haar praten, bidden en bemoedigen. Ook hadden ze een foto van hem meegebracht, die genomen was toen hij bij ons op de groep zat. Zodra de moeder de foto zag begon ze te huilen. Omdat de meeste mensen hier in de wijk geen fotocamera hebben, hebben ze ook nauwelijks tot zelfs geen fotos van zichzelf of hun gezin. De meest recente foto die ze van haar zoon had was dus al een jaar of 5 oud. Gelukkig hebben we nog veel meer fotos van de jongen en die hopen we haar ook te kunnen geven, en zo de familie bijstaan in deze moeilijke situatie.

Deze situatie heeft ons er ook weer aan herrinert hoe dierbaar het leven is, en ook hoe dankbaar we mogen zijn voor elk moment dat we hier doorbrengen. Vaak is dit voor ons, die zoveel hebben, die een goed leven hebben, zo ontzettend moeilijk. We zijn nooit tevreden, het is nooit genoeg, nooit zijn we dankbaar... Laten we samen leren van deze vrouw, die als Job heeft leren zeggen: “De Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen, de naam van de Heer zij geprezen.” (Job 1:21).